Τρίτη 10 Αυγούστου 2010

Άλλο κριτική και άλλο προβοκάτσια

Αντιγράφουμε τη σχετική ανάρτηση από το www.korydallosdimotikosdialogos.blogspot.com

Αγαπητοί αναγνώστες

Θα ήμασταν οι τελευταίοι που θα αμφισβητούσαμε το δικαίωμα και της πιο σκληρής κριτικής σε βάρος μας. Ο πολιτικός βίος και η πολιτεία μας άλλωστε στηρίζονταν, στηρίζεται και θα στηρίζεται στο διάλογο και την κριτική. Η πολιτική ανοιχτών θυρών και η πολυσυλλεκτική και συνθετική πρακτική μας κάθε άλλο παρά εναντιώνεται στην άσκηση κριτικής και στη εκφορά διαφορετικού πολιτικού λόγου.

Αλίμονο όμως αν τα δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών στο διαδίκτυο ήταν δυνατό να θεωρηθούν ως κριτική. Ούτε από το περιεχόμενο – αφού η κριτική αφορά σε ιδέες, στάσεις και αντιλήψεις - ούτε όμως και από τις προθέσεις καταδεικνύεται ότι πρόκειται για κριτική. Σε αυτά τα απαράδεκτα κείμενα ο «λόγος» είναι ρηχός , πεζός , αγοραίος και κινείται ανάμεσα στην αμετροέπεια , την ηλιθιότητα και τον πολιτικό θόρυβο. Η δε αισθητική του είναι απαράδεκτη και φωτογραφίζει μάλλον νοσηρούς εγκεφάλους.

Γίνεται νομίζουμε εύκολα αντιληπτό ότι εμείς σε καμιά περίπτωση δεν έχουμε την πρόθεση να ακολουθήσουμε αυτούς τους προβοκάτορες στον κατήφορο και στο βόρβορο της λάσπης και του ψέματος όπου κυριολεκτικά πνίγονται. Δεν είναι δυνατό να εμπλακούμε σε διαδικασίες τις οποίες από την πολιτική μας φύση και λογική απεχθανόμαστε. Αφήνουμε στην κρίση των φίλων του διαδικτύου όσους με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο ενστερνίζονται τη λογική των προκλήσεων και της προβοκάτσιας. Το δυστύχημα είναι ότι αυτές οι αθλιότητες αναπαράγονται με τη μεγάλη ή μικρή συνδρομή κάποιων που φαίνεται ότι ασφυκτιούν και μετέρχονται τα πάντα, ακόμη και την αναπαραγωγή και αναμετάδοση της αθλιότητας, για να δώσουν το στίγμα τους στην τοπική πολιτική σκηνή.

Εμείς απλά δεν τους απαντάμε. Σε αντίθετη περίπτωση θα τους κάναμε συνομιλητές μας. Θα ανοίγαμε «διάλογο» με τους πιο φανατικούς πολέμιους του πραγματικού διαλόγου και της υγιούς κριτικής. Δεν θα συρθούμε όμως στη λογική τους. Τους παραδίδουμε στη χλεύη και την περιφρόνηση των χιλιάδων σκεπτόμενων πολιτών.